сыбызғы

сыбызғы
зат.
Құрайдан, ағаштан немесе жезден жасалған үрлемелі музыкалық аспап.
зат.
Еркек қойдың асық жілігінен жасалатын музыка аспабы.

Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "сыбызғы" в других словарях:

  • сыбызғылат — сыбызғыла етістігінен жасалған өзгелік етіс. Бұлт үйіріле бастапты. Батыстан с ы б ы з ғ ы л а т ы п жел көтерілді (С.Сматаев, Алғашқы асу, 46). Айдалада күбірлеймін, с ы б ы з ғ ы л а т а м ы н, ысқырамын, айқайламын (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сыбызғылату — сыбызғылат етістігінің қимыл атауы …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сыбызғылау — сыбызғыла етістігінің қимыл атауы …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сыбызғыша — үст. Сыбызғы тәрізді, сыбызғы сияқты. Сайын сахараның с ы б ы з ғ ы ш а сыңсып тұратынын еститін құлақ одан да аз (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 122). Өздері шетінен с ы б ы з ғ ы ш а сызылған сыпайы (Қазақст. мұғалімі, 11. 05. 1972, 4) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сыбызғы қурай — (Павл., Ерт.) қурайдың бір түрі. С ы б ы з ғ ы қ у р а й Ертістің арғы бетінде өседі (Павл., Ерт.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сыбызғыла — ет. Уілдеу, гуілдеу, ызыңдау. Ауа салқын, теріскейден с ы б ы з ғ ы л а п, сызды жел еседі (О.Бөкеев, Үркер, 114) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • Назарбаев-центр — Год основания 2012 Расположение …   Википедия

  • адырна — зат. Қазақтың сыбызғы тәрізді көне үрлемелі музыкалық аспабы. Ұзындығы шамамен 60 70 см дей. Дыбыс шығаратын жалғыз тесігі болған, осыған қарамастан оның дыбыс күші зор екені байқалады. Ертеде жаугершілікте, аңшылықта қолданылған. Адырнамен… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тоқылдақ — зат. муз. Тоқылдаған дыбыс шығаратын саз аспабы. Мәселен, мынадай аспаптар бар: дудыға, асатаяқ, жетіген, шертер, қылқобыз, шаңқобыз, сырнай, т о қ ы л д а қ, дабыл, дауылпаз, сыбызғы т.б. (О.Хаймолдин: Жұлдыз, 1974, №9, 183). Музейдегі… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шал — I ет. Саз аспабында ойнау; тарту. Шудың жынысында қамыс сыбызғы ш а л ғ а н түйеші, Қаратаудың бөктерінде қурай сыбызғы тартқан қойшы ұзын сонар әңгімеге талшық болды (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 114). Бір ауық қолына домбыра ұстап, Сүгір мен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»